 Wysłany: Wto 20:49, 07 Maj 2013 Temat postu: MÓJ SHARPEK NOTORYCZNIE UCIEKA |
|
| WITAM MAM SUNIE SHAR PEI MA PRAWIE DWA LATA OGÓLNIE PIES KOCHANY TYLKO MA JEDNĄ WADĘ NIE PRZYJDZIE JAK SIĘ JĄ WOŁA .WSZYSCY W DOMU BARDZO JĄ KOCHAMY I CHCEMY JĄ PUSZCZAĆ ŻEBY POBIEGAŁA POBAWIŁA SIĘ Z INNYMI PSAMI ALE ZA KAZDYM RAZEM JAK DAJEMY JEJ KOLEJNĄ SZANSE PRZEŻYWAMY GEHENNĘ UCIEKA W DRUGĄ STRONĘ OSTATNIO POJECHALIŚMY W GÓRY I CHCIELIŚMY JĄ PUŚCIĆ NA ŁĄKACH PRZY LASIE NIESTETY ONA WYBRAŁA INNĄ DROGĘ W STRONĘ DOMÓW I WYLECIAŁA NA GŁÓWNĄ DROGĘ PO PROSTU JEST KOSZMAR Z PUSZCZANIEM JEJ JESLI KTOŚ MA JAKIŚ NIEZAWODNY POMYŚŁ NA TEGO PSA BARDZO PROSZĘ O PORADĘ SMAKOŁYKI NIE POMAGAJĄ WŁAŚCIWIE WYKORZYSZTAŁAM JUZ CHYBA WSZYSTKIE MOZLIWE SPOSOBY OPRUCZ PROFESJONALNEGO SZKOLENIA POZDRAWIAM[/b] | |
| Wysłany: Pią 11:36, 16 Mar 2012 Temat postu: Moj sharpek |
|
Mam sharpka 5 lat i jest to fantastyczny kumpel. Przede wszystkim niezwykle grzeczny, mimo iż jest indywidualistą. Innymi słowy najczęściej przyjdzie do Ciebie, gdy będzie miał na to ochotę. Jeśli zależy Tobie na czasie, np. w trakcie spaceru, Ty musisz podejść do niego. Fakt, iż ma własne plany, nie znaczy jednak, że nie dostosuje się do Twoich. Uczyni to bez opierania się, jeśli… grzecznie poprosisz  . Z tym psiakiem nic na siłę!
Potrzebuje dużo uwagi i uczucia. Gdy się go zostawia samemu, albo nawet z kimś kogo zna, ale nie jest domownikiem, wyraźnie cierpi. Z pech, które mogą być istotne wymienię dwie: pozytywną i – dla niektórych – negatywną. Cechą pozytywną jest to, że nigdy nie wstaje z łóżka (no bo niby gdzie miałby spać ) przed właścicielem. Jak każdy „normalny człowiek” lubi się rano powylegiwać.
Cechą, która może niektórych irytować, mnie przez pierwszy tydzień doprowadzała do rozpaczy, jest fakt, że chrapie jak smok – zarówno szczeniak, jak i osobnik dorosły… można jednak do tego przywyknąć. Ja obecnie nie potrafię zasnąć, gdy nie słyszę miłego „piłowania”. Podsumowując… wspaniały pies ale koniecznie trzeba mieć dla niego czas, inaczej się go skrzywdzi. |
|
| Wysłany: Czw 18:57, 12 Sty 2012 Temat postu: Re: Pielęgnacja sharpei |
|
| a do jego pielegnacji
to jak wracasz z podwórka codziennie musisz sprawdzać czy w faudach nie ma żadnych robali czy brudów żeby nie wdała się infekcja a czesać możesz go też codziennie bo dużo sierści potrafią gubić a co do kąpania jak on jest malutki to możesz go wykąpać raz w miesiącu a jak do rośniesz do 2-3 razy w miesiącu można kąpać mam ja shar-peia więc wiem co mówię 
a jeszcze ważna sprawa jek on będzie chory to możesz to rozpoznać po języku bo jak jest zdrowy to ma fioletowy jezyk a jak chory to może zmienić kolor jezyka i ma ogon spuszczony w dół i tak chodzi |
|
| Wysłany: Czw 18:49, 12 Sty 2012 Temat postu: |
|
| Ja mam psa shar-peia
i mogę powiedzieć że ma już 4 latka przeważnie dużo śpi i ma dużo energii w sobie jest za to ciężki do wychowania:P on jedynie słucha przeważnie tylko właściciela w rodzinie nie może być duże napięcie czy agresja bo w tedy i ten pies jest agresywny i potrafi ugruzc ale jest bardzo słodki:D wymaga dużej uwagi i pielegnowania ma problemy z uszami a nie które też mają problemy z oczami mój ma problem właśnie z oczami miał operacjie na oczy bo fałdy na oczy włazili i prawnie nic nie widział ale już jest okej uszy trzeba czyścić dla tych psów ;_) i nie można ich za dużo karmić i też nie mogą być za grube. Mój ma zapalenie stawów więc naprawdę trzeba się zastanowić czy wziąść takiego psa do domu czy się da radę nim zaopiekować |
|
| Wysłany: Śro 12:25, 23 Lis 2011 Temat postu: Pielęgnacja sharpei |
|
Witajcie 
Mam ogromną prośbę o informacje praktyczne jak pielęgnować sharpei? Jakiej używać szczotki, czy można go kąpąć, jak często itd... Za 2 tygodnie do mojej rodziny dołączy mały Shiro i chcę zrobić wszystko, aby nie przydarzyła mu się żadna infekcja. Pozdrawiam |
|
| Wysłany: Czw 14:37, 27 Sie 2009 Temat postu: |
|
| Shar pei to pies o wielkiej łagodności, to się zgadza. Jednak nie jest specjalnie posłuszny. To kocia natura - przyjdzie do pana wtedy, gdy on tego właśnie chce.
Ale powrót pana z pracy skutkuje takim machaniem ogona, aż staje się on prawie zupełnie prosty To przeurocze i bardzo kochane psy |
|
| Wysłany: Pią 11:10, 21 Lip 2006 Temat postu: |
|
Przyznam ,że wole psy z dł€gą sierścią ale ten mnie dobił 
może to dziwne ale o tym psie dowiedziałam się z reklamy Garniera i mnie zauroczył rzeczywiście sweet
ael duże nie są już takie ładne  dla mnie |
|
| Wysłany: Czw 22:04, 20 Lip 2006 Temat postu: Shar - pei |
|
| Wzorzec nr 309
Pochodzenie: Chiny (Kanton) Patronat: Hong Kong Data publikacji obowiązującego wzorca: 25.01.1994 r. Przeznaczenie: pies myśliwski i stróżujący Klasyfikacja FCI: Grupa 2, Sekcja 2.1: psy molosowate, Bez prób pracy. Wygląd ogólny: pies silny i zwarty. Shar Pei oznacza ”skórę z piasku”, co wiąże się z wymogiem, aby skóra była twarda i szorstka, podczas gdy sierść musi być krótka i szczeciniasta. W okresie szczenięcym na ciele występują liczne zmarszczki. U psa dorosłego wyraźne fałdy mogą występować jedynie na głowie i kłębie. Sylwetka kwadratowa (długość tułowia prawie równa wysokości w kłębie; suki mogą mieć być nieco dłuższe). Stosunek długości kufy do długości mózgoczaszki - 1 :1. Zachowanie - temperament: aktywny i ruchliwy. Opanowany, niezależny, lojalny i uczuciowy w stosunku do ludzi. Głowa: Mózgoczaszka: czaszka okrągła i duża u podstawy, ale płaska i szeroka z przodu. Przełom czołowy: umiarkowany. Zmarszczki: muszą być widoczne, ale niedopuszczalne jest, by powodowały jakiekolwiek podrażnienia oczu. Nos: duży i szeroki. Preferowany jest kolor czarny, jaśniejsze kolory dopuszczalne tylko u psów jaśniej umaszczonych. Kufa: umiarkowanie długa, szeroka koło oczu, ale lekko zwężająca się w kierunku nosa. Preferowany czarno-niebieskawy język; różowy i w plamy dopuszczalny tylko u jaśniej omaszczonych psów, np. jasnopłowych lub kremowych. Szczęki silne. Kształt kufy, oglądany z góry, powinien przypominać zaokrąglony dach (tzw. dachówkowa kufa) lub pysk ropuchy. Oba te kształty umożliwiają psu mocny chwyt. Zęby: doskonały, regularny i kompletny zgryz nożycowy. Oczy: średniej wielkości, w kształcie migdała tak ciemne, jak to tylko możliwe. Jasne oczy są niedopuszczalne. W żaden sposób nie mogą być drażnione przez otaczającą skórę, fałdy, sierść. Niedopuszczalne są jakiekolwiek oznaki podrażnienia gałki ocznej. Uszy: małe, grube, w kształcie trójkąta, delikatnie zaokrąglone na końcach; skierowane ku przodowi, w kierunku oczu; przylegające do czaszki. Podniesione i stojące uszy są dopuszczalne, ale mniej pożądane. Szyja: silna, muskularna, z niewielką ilością luźnej skóry wokół. Nadmiar skóry niepożądany. Tułów: Nadmierna skóra na ciele u dorosłych psów jest jak najbardziej niepożądana. Kłąb: delikatna fałda skóry na kłębie. Grzbiet: bardzo mocny i prosty, z bardzo mocnymi kośćmi. Klatka piersiowa: szeroka i głęboka. Ogon: jest kilka rodzajów ogona, ale najpopularniejszy jest ogon zakręcony lub zawinięty. Ogon zawsze wysoko osadzony. Kończyny przednie: muskularne, o dobrej kości. Staw nadgarstkowy i śródręcze lekko pochylające się, mocne i elastyczne. Tylne: mocne, muskularne, umiarkowanie kątowane. Łapy: umiarkowanej wielkości, ścisłe, z dobrze wysklepionymi palcami. Ruch: swobodny, zrównoważony, energiczny. Szata Sierść: krótka, twarda, szczeciniasta i możliwe najbardziej prosta, bez podszerstka. Nie może być dłuższa niż 2,5 cm (wszelkie trymowanie niedopuszczalne). Maść: głęboki czarny kolor, błękitnoczarny, czarny z odcieniem rdzawego brązu, rudy, płowy. Kremowy jest akceptowany, ale mniej pożądany. Wielkość i waga: Wysokość w kłębie: 48-58,5 cm (19-23 cali). Waga: 20-32,5 kg (40-65 funtów). Wady: Głowa: nadmiernie ciężka Kufa: przerośnięte wargi, mogące utrudniać gryzienie. Zęby: przodozgryz lub tyłozgryz Oczy: entropiom, ektropium. Uszy: duże, opadające po bokach głowy i nie skierowane w stronę oczu. Grzbiet: łukowaty grzbiet, nisko osadzony zad. Nadmierne zmarszczki na grzbiecie, przednich i tylnych kończynach u dorosłych psów. Ogon: opuszczony ogon. Łapy: ukośne. Sierść: sierść o długości ponad 2,5 cm. Maść: łączone kolory czarnego i brązu (czarno-podpalana), sierść w plamy. Shar pei w pigułce Pies ten, zanim został ulubieńcem snobów i modnisiów, w dawnych Chinach spełniał wiele funkcji użytkowych. OPIS Szeroki pysk Duża głowa, w porównaniu z tułowiem Niewielkie, załamane w kierunku oczu, uszy osadzone bardzo wysoko Czarny lub borówkowy język Obfite, liczne fałdy luźnej skóry Wysokość w kłębie: 44 do 51 cm Waga: między 20 a 32,5 kg Przeciętna długość życia: 12 do 14 lat Gdy shar pei niebezpiecznie i nieuchronnie zbliżał się do granicy wyginięcia, rozległo się wołanie o pomoc – dwaj Chińczycy z Hongkongu opublikowali list w amerykańskim piśmie „Dogs". Co znaczy shar pei? Shar Pei po chińsku oznacza 'skórę rekina', 'skórę z piasku' lub 'papier ścierny'. Skąd takie nazwy dla psa, który przecież jest dość miękki? Ten, kto go choć raz pogłaszcze, ten nie będzie miał żadnych wątpliwości.. Od włóczęgi do świątyni Shar pei znany jest od wielu setek lat, o czym świadczyć mogą choćby rzeźby z piaskowca pochodzące z czasów dynastii Han (206 pne – 220 ne). W owych czasach nie był to jednak pies luksusowy, a raczej bezdomny włóczęga, który dopiero później stał się szanowanym strażnikiem świątyń. Był także używany jako pies myśliwski, przede wszystkim do polowania na dziki, gdzie mógł wykazać się swą zwinnością i wyjątkowo dobrym węchem. Psom polującym – na znak szlachectwa – przycinano uszy. Pies bojowy Parę stuleci później shar pei stal się psem do walk, do czego predestynowały go jego cechy fizyczne – średnie rozmiary (gdyby był cięższy, to stracił by wiele na zwrotności i zwinności), mocne szczęki z silnymi zębami, wiele luźnej skóry, co utrudniało przeciwnikowi schwycenie psa, bardzo krótkie uszy, za które ciężko było schwycić i do tego wysoko osadzony ogon, także niełatwy do złapania. Pies jako 'obiekt luksusu' Wraz z nadejściem komunistów shar pei utracił swój prestiż i przez nowych władców w Pekinie uznany został za 'zbyteczny i dekadencki obiekt luksusu', co było jednoznaczne z wydaniem nań wyroku śmierci. W efekcie w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku żyło raptem kilkadziesiąt psów – tych, które wywiezione zostały z komunistycznych Chin do Hongkongu. Tam dwaj przejęci losem shar peia dwaj kynolodzy opublikowali w amerykańskim pismie „Dogs" rozpaczliwy apel o pomoc w zachowaniu rasy. Artykuł ten spotkał sie z niewiarygodnym odzewem – pismo otrzymało ze wszystkich zakątków USA listy z gotowością pomocy i ponad 200 zamówień na szczenięta! Autorzy artykułu rozpoczęli wędrówkę po chińskich wsiach w poszukiwaniu shar peiów, które jeszcze przeżyły, i przekazywali je kynologom w USA. W końcu lat siedemdziesiątych XX wieku shar pei uchodził za najrzadszego psa na świecie - dziś jest jednym z popularniejszych w psów, także i w Polsce, głównie z racji swego ekscentrycznego wyglądu. CHARAKTER Niepowtarzalny pies, godzien uczucia i bardzo przywiązany do właściciela. Plusy: Inteligentny Spokojny Wyjątkowo wierny Posłuszny Łatwo przystosowuje się do warunków Idealny stróż Minusy Zaborczy Bywa wyniosły Doskonale czuje się w swych fałdach! To naprawdę niezwykłe zjawisko! Jednocześnie pies ten jest bardzo posłuszny, a zarazem ma w sobie jakąś mistyczną moc – krótko mówiąc, shar pei jest na pozór pluszową przytulanką, która silnie przywiązuje się do swego pana czy pani. Zamknięty w kojcu będzie szczekał, wył, aż w końcu podejmie głodówkę, gdyż jego miejsce jest tylko w domu, u boku swego pana. Podejmowane od kilkunastu lat próby trzymania go w kojcu dały, niestety, efekty – współczesne shar peie niewiele maja zalet charakteru swych nie tak odległych przodków. Mały filozof Ponieważ shar pei jest bardzo przywiązany do właściciela i kocha swój dom, przeto rzadko z niego ucieka, a strzeże domu z przemyślnością i zaangażowaniem prawdziwego zawodowca. Równie dobrze czuje się w mieście, jak i na wsi – jako mieszczuch doskonale dopasowuje się do rytmu dnia całego domu, na wsi natomiast rozkoszuje się przyrodą i lubi spacery i ruch na świeżym powietrzu. Łatwość przystosowywania się to cecha, która bodaj najlepiej oddaje jego charakter. Dusza romantyczna Shar pei jest niezmiernie przywiązany do swego właściciela i wprost fizycznie cierpi, gdy jego pan czy pani nie maja dla niego dość czasu i znów muszą go zostawić samego. Psy te wskazane są wyłącznie dla ludzi, którzy mają dużo czasu – pomimo swego bojowego i groźnego wyglądu shar pei jest w głębi duszy bardzo serdeczny i zakochany w swym właścicielu. Pojętny uczeń Shar pei to pilny uczeń, jeśli tylko od początku wdrożyć go do nauki i szkolenia, a zarazem od pierwszego dnia w domu pokażemy mu, kto tu rządzi. To, czego choć raz się nauczy, nie zapomni juz nigdy, stąd w postępowaniu z nim niezmiernie ważna jest żelazna konsekwencja. Ale nie stosujmy wobec niego przymusu – bo utracimy jego zaufanie, i to na zawsze. Uwaga, goście! Shar pei jest psem bardzo dzielnym, uwielbiającym swego pana i jego rodzinę, a na dodatek posiadającym wyraźne poczucie własności. Obcy ludzie, składający nam wizytę i naruszający spokój niewielkiego grona najbliższej rodziny nie spotkają się z przyjaznym podejściem shar peia ... Dlatego tez wszystkich gościu trzeba koniecznie przedstawić psu i to zanim wejdą do domu! Ta charakterystyczna nieufność czyni z shar peia doskonałego stróża. We właściwym momencie pokaże zęby, ostrzeże potencjalnego włamywacza swym donośnym szczekiem, i czujnie będzie strzegł zarówno swoich ludzi, jak i ich dobytku – nie wahając się przed użyciem zębów, gdy uzna, że sytuacja tego wymaga. Pies i dziecko Shar pei to przyjaciel dzieci, którym dobrotliwie zezwala nawet na ciągnięcie go za skórę. Shar pei doskonale odróżnia dzieci od dorosłych – i jeśli maluch sąsiadów sforsuje ogrodzenie naszej działki, by pobawić się z naszymi dziećmi, shar pei przywita go tylko radosnym machaniem zakręconego ogona. Ale gdyby taką próbę podjął dorosły – o, wtedy pies przywitałby go zupełnie inaczej.... Wobec innych psów chce być szefem Shar pei zachowuje się wobec innych psów bardzo grzecznie – pod warunkiem, że te poddadzą mu się od razu. Wedle testu Campbella (dzięki któremu można na podstawie analizy zachowań psa ocenić jego status w grupie i cechy charakteru z nim związane) shar pei to pies o skrajnie dominującym charakterze, który nie potrafi się podporządkować innemu psu. Idealny właściciel Shar pei wymaga koniecznie codziennej porcji ruchu Chętnie widzi uregulowany i stały program dnia Należy postępować z nim spokojnie i nie okazywać wobec niego ani nerwowości, ani – tym bardziej – brutalności. Niezbędna jest żelazna konsekwencja w ocenie postępowania psa: jeśli któregoś dnia zabronicie mu państwo wchodzenia na fotel, to nie możecie mu nazajutrz na to pozwalać. Należy odwzajemniać przywiązanie, jakie okazuje państwu pies. ŻYCIE CODZIENNE Shar pei doskonale dostosowuje się do sytuacji, jest dość niekłopotliwy w pielęgnacji, ale ma spory apetyt... Co należy wiedzieć: Można go trzymać w mieszkaniu Nie jest hałaśliwy Uwielbia wspólne bieganie z właścicielem Dość zdrowy U młodych psów często zdarzają się choroby skórne Nie jest to pies tani... Przemiany wojownika Skoro shar peia przed setkami lat uznano za psa bojowego, to nie miał innego wyjścia, jak zacząć walczyć. Na szczęście, zostało w nim niewiele cech psa bojowego - doskonale dostosował się do nowych warunków życia i dawno juz zapomniał o przeszłości, spędzanej na chińskich arenach. Jak prawie wszystkim innym psom, także i shar pei lubi ogród, ale będzie także zadowolony, jeśli przyjdzie mu żyć nawet w mieszkaniu w bloku. Warunki życia Psy te nigdy nie czynią szkód ani w mieszkaniu, ani w domu z ogródkiem: zwiną się w kłębek i z zatroskana miną będą się przyglądać, jak człowiek oddaje się swym codziennym zajęciom. Nie niecierpliwią się przy tym, a wprost przeciwnie: uwielbiają polegiwać na dywanie i oddawać się głębokim przemyśleniom. Całe szczęście, że krótki włos shar peia nie zostawia wszędzie śladów... Jeśli jednak damy mu znak, że właśnie zbliża się czas wyjścia na spacer, natychmiast zerwie się na równe nogi i przyniesie swą smycz – jak każdy pies uwielbia spacery. Żywienie Psy są mięsożerne, a zatem mają stosunkowo duży żołądek i krótki przewód pokarmowy. Shar pei wymaga pokarmu wysokiej jakości, o dość zróżnicowanym składzie, ale nie jest trudniejszy do karmienia niż w zasadzie dowolny inny pies. Uwaga – shar pei uwielbia ryby! Im częściej znajdą się w jadłospisie, tym pies będzie się bardziej cieszył! Zdrowie Shar pei ma doprawdy żelazne zdrowie. Młode zwierzęta są jednak często podatne na nużycę, chorobę wywołaną przez pasożyta skórnego, któremu odpowiada środowisko tworzące się w fałdach skóry. Pielęgnacja Szata shar peia wymaga specjalnej troski – konieczne jest staranne czyszczenie skóry we wszystkich fałdach. Zaniedbanie tego może prowadzić do poważnych kłopotów zdrowotnych. Modny drobiazg? Shar pei jest dziś nie tylko towarzyszem wielu artystów czy gwiazd estrady, ale także podbił serca wielu miłośników zwierząt, którym zaimponował swym oryginalnym, egzotycznym i szlachetnym wyglądem. We wspólnym domku Ponieważ jest wyrozumiały, to doskonale rozumie się z innymi czworonożnymi domownikami. Jeśli jako młody pies pozna kota, to gotów się z nim nawet zaprzyjaźnić! Nie musimy się także bać ani o świnkę morską, ani o chomika, królika czy nawet papużkę: nic im nie grozi, póki shar pei będzie królem wszystkich zwierząt domowych. Gdy shar pei dorasta, traci wiele ze swych licznych szczenięcych zmarszczek – po prostu dorasta do swej 'za dużej' skóry! Czy to prawda, że... ... cena szczenięcia zależy od tego, jak bardzo jest ono pomarszczone? Prawda, bo płaci się przecież za oryginalność... ... sierść shar peia podnosi się, gdy go głaskać? Jeśli drapać psa o jego niezliczonych zmarszczkach, to potrafią się one na chwilę rozprostować. Sama sierść jest twarda jak szczecina dzika. ... zagryza kury i owce? W żadnym wypadku, shar pei jest psem łagodnym (z wyjątkiem sporów z innymi psami) i nie skłonnym do zabójstw. 
mi się te faudki podobają
są fafniutkie |
|